Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ - ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ




 ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ, ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΛΟΓΟ
ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ








 
Α. ΣΤΟΧΟΙ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ[1]

·         Εξοικείωση με τις ιδιαίτερες απαιτήσεις της δημοσιογραφικής έκφρασης.

·         Ιδιαιτερότητες γραπτού και προφορικού λόγου, η ακρίβεια και το ύφος.
·         Στο Α΄ εξάμηνο μελετάμε τη γλώσσα και τη χρήση της. Στο Β΄ εξάμηνο μελετάμε το κείμενο και τη δομή του. Το μάθημα διεξάγεται με τη βοήθεια συγκεκριμένων παραδειγμάτων και ασκήσεων.

   

Β' ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ


1. Γραπτός δημοσιογραφικός λόγος
1.1 Είδη κειμένων : τηλεγράφημα, είδηση, ρεπορτάζ, φωτορεπορτάζ κλπ.
1.2. Η δομή του δημοσιογραφικού κειμένου: ποιος, πού, πότε, γιατί, πώς.
1.3. Η μέθοδος της "ανεστραμμένης πυραμίδας" (από το πιο σημαντικό στο λιγότερο σημαντικό)
1.4 Τίτλοι, lead, εισαγωγή, λεζάντες
2,  Επιμέλεια κειμένου
2.1     Επιμέλεια πρωτότυπου κειμένου
2.2    Επιμέλεια μετάφρασης

3.  Ο λόγος στα ηλεκτρονικά μέσα

3.1   Γραπτός λόγος για ραδιόφωνο και τηλεόραση
3.2   Προφορικός δημοσιογραφικός λόγος
3.3  Η γραφή με τη μορφή υπερκειμένου για το Ιντερνετ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-
ΤΟ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ

Στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τόσο στο Ραδιόφωνο όσο και στην Τηλεόραση, όσο και στα έντυπα - εφημερίδες και περιοδικά, υπάρχουν τρεις κατηγορίες δημοσιογράφων:
(1)       Αυτοί οι οποίοι βρίσκουν, συλλέγουν και γράφουν τις ειδήσεις:
ΟΙ ΡΕΠΟΡΤΕΡ
.
(2)       Αυτοί οι οποίοι τις σχολιάζουν, τις ερμηνεύουν και τους δίνουν βαθύτερο νόημα: ΟΙ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ.
(3)       Αυτοί οι οποίοι τις επεξεργάζονται, τις διορθώνουν, τις τιτλοφορούν:
ΟΙ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΥΛΗΣ
.
 Ξεκινώντας τον Δημοσιογραφικό λόγο  είναι απαραίτητη  η διευκρίνηση της σχέσης μεταξύ Δημοσιογραφίας - Δημοσιογράφου  και Μέσου
Μαζικής Επικοινωνίας .
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ είναι ο εργαζόμενος σε εφημερίδα, περιοδικό, ραδιόφωνο, τηλεόραση, διαδίκτυο,  γραφείο τύπου ασχολούμενος με την συλλογή ειδήσεων , την δημοσίευσή  τους στο μέσο του σχετικού θέματος ή και την έρευνα.
Είναι ο επαγγελματίας που αναζητάει, βρίσκει, επεξεργάζεται  και δημοσιεύει  την είδηση.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ = ΕΙΔΗΣΗ
Είδηση είναι ένα σημαντικό γεγονός , που ενδιαφέρει την κοινή γνώμη.
Δημοσιογραφία είναι να λες πάρα πολλά πράγματα με πολύ λίγες γραμμές
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ είναι συντομία και απλότητα
Αλλά όχι μόνο αυτό.
Δημοσιογραφία είναι να ερευνάς και να ερμηνεύεις , να ελέγχεις και αν αποκαλύπτεις. 
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ είναι λοιπόν και έρευνα και ερμηνεία και αποκάλυψη 
Η Δημοσιογραφία είναι πληροφόρηση και αποβλέπει κυρίως στο να κατευθύνει και να οδηγεί την κοινή γνώμη .
 Με την αρθογραφία διατυπώνονται γνώμες για την εξέλιξη των πολιτικών  πραγμάτων  και διαφόρων ζητημάτων της ημέρας. Διατυπώνονται γνώμες, όχι προσωπικές του συντάκτη του μέσου μόνο, αλλά διαμορφώνονται  για να έχουν απήχηση στην κοινή γνώμη, με σκοπό την ενημέρωση και την ανταγωνιστικότητα. Με την ειδησεογραφία  ο δημοσιογράφος ανταποκρίνεται στην αξίωση του κοινού να έχει γνώση  όχι μόνο στις πολιτικές εξελίξεις αλλά και για κάθε άλλη  εκδήλωση της σύγχρονης ζωής .
 Γι αυτό  και κύρια ασχολία του  δημοσιογράφου είναι η είδηση .
Στην είδηση και γενικότερα στην ειδησεογραφία στηρίζεται  η αρθογραφία του μέσου επικοινωνίας, για να έχει επίδραση στο κοινό το μέσο που  προβάλλεται και  γι αυτό πρέπει να είναι επίκαιρη και ενδιαφέρουσα.

 Επίκαιρη με το να περιλαμβάνει ύλη  για τρέχοντα θέματα που ενδιαφέρουν το κοινό και με την συζητήσει να είναι θέμα στο κοινό  ενδιαφέρουσα.
Το έργο του δημοσιογράφου είναι δημιουργικό και όταν πληροφορεί με τις ειδήσεις και όταν διαμορφώνει με  θέματα και έρευνες που παρουσιάζει  στα μέσα. Συχνά ο δημοσιογράφος δημιουργεί ειδήσεις ξεχωρίζοντας από τα γεγονότα  μερικά δημιουργεί ειδήσεις που προκαλούν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης

                       ΓΡΑΠΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ


Στον τύπο οι ειδήσεις κατατάσσονται σε διαφόρους τύπους  όπως :
α). Ανακοινώσεις : Πληροφορίες  επίσημες ή ημιεπίσημες που δίνονται από δημόσια ή άλλη αρχή  με σκοπό να ενημερωθεί η κοινή γνώμη, με την μορφή δελτίων τύπου 
 β) Τηλεγραφήματα :  Από ανταποκρίσεις  και  πρακτορεία, 
 γ) Συνεντεύξεις : Για επίκαιρα θέματα με επίσημα πρόσωπα ή αρμόδια άτομα. δ) Δηλώσεις : Από έγκυρα, πρόσωπα που απασχολούν την κοινή γνώμη ή με δική τους πρωτοβουλία - συνέντευξη τύπου - ή ερωτώμενα από   δημοσιογράφους..
Κάνοντας λοιπόν το ρεπορτάζ, ή από τις πηγές βγαίνει η είδηση βασική επιδίωξη του δημοσιογράφου είναι να  γράψει την είδηση  με την κατάλληλη αρχή, να βρει τι θα προκαλέσει ισχυρή εντύπωση  στον αναγνώστη  για να την διαβάσει μέχρι τέλος.  Άρα πρωταρχικός σκοπός είναι να βρεθεί  η αρχή της είδησης –το εισαγωγικό σημείωμα- το LEAD (έχει καθιερωθεί στην δημοσιογραφική ορολογία με τον όρο αυτό ) δηλαδή η  είδηση  να  πληροφορεί  και  να  εντυπωσιάζει  τον  αναγνώστη. Πριν το τέλος του 19ου αιώνα  οι συντάκτες έγραφαν τις ειδήσεις σύμφωνα με την χρονολογική σειρά των γεγονότων και με πολλές λεπτομέρειες .Όταν το 1880 το τηλεγράφημα ήταν πηγή είδησης το πρόβλημα “ αρχή ” της είδησης λύθηκε με την λεγόμενη ειδησεογραφική  περίληψη (summary lead). Όμως λόγω του κόστους του τηλεγραφήματος  ο συντάκτης έδινε αμέσως την ουσία της είδησης με λίγες  λέξεις. Η πρώτη  παράγραφος  περιείχε το μήνυμα και ακολουθούσαν οι άλλες παράγραφοι με τις λεπτομέρειες. Η είδηση έπαιρνε την μορφή   που ονομάστηκε ανεστραμμένη πυραμίδα. Φτάνοντας  έτσι από το γενική στην ειδική  είδηση μόνο με την μέθοδο αυτή.









Έτσι λοιπόν με την πρώτη παράγραφο κιόλας ο συντάκτης  απαντούσε σε όλες τις απορίες του αναγνώστη. ΤΙ  έγινε , ΠΟΙΟΣ το έκανε, ΠΟΥ έγινε, ΠΟΤΕ έγινε, ΠΩΣ έγινε. Είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί ότι σήμερα στην μοντέρνα δημοσιογραφία  χρησιμοποιείτε το ερωτηματολόγιο ΤΙ, ΠΟΙΟΣ, ΠΟΥ, ΠΟΤΕ, ΠΩΣ και αλλάζει η σειρά σύμφωνα πάντα με το γεγονός που καταγράφει η είδηση. Η εκρηκτική  αρχή  παίζει ρόλο στην είδηση και ο  σύντομος τρόπος γραφής την κάνει  πιο ελκυστική στον αναγνώστη με την είδηση να παρουσιάζονται σύντομη και όχι λεπτομερειακή.






ΝΕΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ   -   ΝΕΟ ΣΤΥΛ
Τ
ο κάθε κείμενο είναι ένα είδος με διαφορετικό θεματικό περιεχόμενο , ύφος και δομή.  Για να πετύχει αυτά χρειάζεται να γνωρίζει τους κανόνες της γραμματικής, να χειρίζεται άψογα τον λόγο, να έχει πλούσιο λεξιλόγιο να γράφει και να διαβάζει σωστά. Να γνωρίζει τους κανόνες γραφής του κάθε κειμένου, να έχει τα απαραίτητα στοιχεία γνώσης και φυσικά να γνωρίζει τον τρόπο δομής του κάθε κειμένου
Γνωρίζουμε πως βγαίνει η είδηση.
Οι νέες συνθήκες δημοσιογραφίας απαιτούν και νέο στυλ
Το νέο δημοσιογραφικό στυλ σε συνδυασμό με την απλή γλώσσα που έχουν καθιερώσει οι περισσότερες ελληνικές εφημερίδες και τα περιοδικά , θυμίζουν ότι καλύτερο και πρακτικότερο έχει προσφέρει ο ξένος τύπος στην σύγχρονη ελληνική δημοσιογραφία.
Και αυτό συνοψίζεται καλυτέρα σε πέντε λέξεις σε ότι αφορά το στυλ:
Απλό Σύντομο, εντυπωσιακό σαφές ακριβές.
                             Δύσκολο πράγμα η απλότητα
Δεν υπάρχει δυσκολότερο κατόρθωμα από την απλότητα
Καλό γράψιμο σημαίνει απλό γράψιμο
Η ποιότητα βρίσκεται στην ουσία και όχι στην φλυαρία καις την φιλολογία. Φλύαρο ρεπορτάζ προδίδει τεμπελιά
Όποιος βαριέται να γράψει σπαταλάει λέξεις.
                             Ρουτίνα ο μεγάλος εχθρός
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος γι αυτόν που γράφει ειδήσεις είναι η ρουτίνα και η «φιλολογία».Στην ρουτίνα λοιπόν το δημοσιογραφικό στυλ έγκειται στα εξής:
Μικρές παράγραφοι και σύντομες εκφράσεις
Εύχρηστες και απλές λέξεις. Όχι σπάνιες και ακατάληπτες
Θετικές προτάσεις και όχι αρνητικές
Ενεργητικά ρήματα και όχι παθητικά. Το παθητικό ρήμα αποκοιμίζει τον αναγνώστη.
Ρωμαλέα και κινητικά ρήματα ,όχι ψόφια και ουδέτερα.
Όχι σπατάλες σε επίθετα, προσωπικές αντωνυμίες και υπερθετικά
Για τις ειδήσεις είναι προτιμότερο το τρίτο πρόσωπο και ο αόριστος.
Να μην αρχίζει η είδηση με αριθμό. Αν όμως αυτό κρίνεται απαραίτητο τότε γράφεται ολογράφως ως το δέκα και πάνω από το δέκα αριθμητικά
Το Δημοσιογραφικό στυλ δεν προϋποθέτει λογοτεχνικό ταλέντο. Είναι ένας απλός και πρακτικός τρόπος συνεννοήσεως με τον αναγνώστη Κάποτε ο δημοσιογράφος άρχιζε την καριέρα του από λογοτέχνης.
Σήμερα είναι ένας επαγγελματίας της πέννας που δεν έχει σχέση με την λογοτεχνία.
Το Δημοσιογραφικό στυλ απαλλάσσει εκείνους που στερούνται λογοτεχνικού ταλέντου από τον κίνδυνο του αντιδημοσιογραφικού γραψίματος και των σοβαρών σφαλμάτων. Μερικοί ρεπόρτερ ρίχνουν το βάρος τους στο λογοτεχνικό γράψιμο  και παραμελούν την ουσία. Τότε η προσοχή του αναγνώστη αποσπάται από τις καλοδιαλεγμένες λέξεις και από την σειρά τους στην πρόταση και έτσι χάνεται το νόημα και η ουσία του ρεπορτάζ.
Για να επιτύχει ο ρεπόρτερ ένα καλό δημοσιογραφικό στυλ έχει πάντα στον νου του:
Μιλάει στον απλό άνθρωπο
Δύο μικρές φράσεις είναι προτιμότερες από μια μεγάλη γιατί τη μεγάλη φράση ο απλός άνθρωπος θα αναγκαστεί να την διαβάσει δύο φορές. Ωστόσο δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση στις πολύ μικρές φράσεις γιατί χτυπάνε καμιά φορά σαν αμόνι στο μυαλό του Αναγνώστη
Η ευκολία ενός κειμένου και η ανάμνηση που αφήνει στον  αναγνώστη η στον ακροατή είναι αντιστρόφως ανάλογες  με τον
Αριθμό των συλλαβών και φράσεων που το αποτελούν.
Όχι πολλά λόγια. Οι φλύαρες ειδήσεις  προδίδουν όπως είπαμε οκνηρό γράψιμο.
Οι ειδήσεις πρέπει να είναι λακωνικές, σαφείς, ακριβείς, κατανοητές.
Οι φράσεις να είναι μικρές χωρίς περικοκλάδες και ο παράγραφοι συχνές.
Όλα αυτά συντελούν στο καλό γράψιμο του κειμένου το οποίο θα είναι η αφορμή να προκαλέσει τον αναγνώστη να το διαβάσει .
Και φυσικά κυρίαρχο ρόλο παίζουν και άλλα στοιχεία όπως :
  Οι  τίτλοι του κειμένου , οι οποίοι είναι απαραίτητοι σε κάθε κείμενο και ανάλογα με τον τρόπο γραφής τους κεντρίζουν τον αναγνώστη.
Το Lead που όπως αναφέραμε πιο πάνω είναι η εισαγωγή της είδησης, που θα προκαλέσει ισχυρή εντύπωση  στον αναγνώστη -ένα μικρό κείμενο περιεκτικό-  για να την διαβάσει μέχρι τέλος.
Και η λεζάντα  η οποία είναι μια ερμηνευτική παράγραφος αυτοτελής, με δικό της νόημα. Κατάχρηση στην ερμηνεία ισοδυναμεί με λάθος. Οι περιττολογίες κουράζουν.
Δεν χρειάζεται η λέξη “πιο πάνω” στη λεζάντα μιας και μόνης φωτογραφίας Δεν χρειάζεται η λέξη “δεξιά” ή “αριστερά” σε μια φωτογραφία που δείχνει ένα ζωνάρι. Το πνεύμα της φωτογραφίας υπαγορεύει το πνεύμα της λεζάντας-κειμενολεζάντα. Σε μια λεζάντα πρέπει να υπάρχουν οι απαντήσεις στα πέντε βασικά ερωτήματα (ποιος, τι, πότε, πού, πώς). Κάτω από φωτογραφίες με πόζες βάζουμε ρήματα σε αόριστο χρόνο. Κάτω από φωτογραφίες δράσης βάζουμε ρήμα σε ενεστώτα ή παρατατικό. Προτιμούμε φυσικά τις φωτογραφίες δράσεως.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

                                                  
Επιμέλεια πρωτότυπου κειμένου

Εισαγωγικό σημείωμα και επίλογος


Ο δημοσιογράφος έχει τη δυνατότητα να παρέμβει σε ένα κείμενο . Πάντα στα πλαίσια της δεοντολογίας, με τη δική του άποψη μπορεί να το κάνει πιο επίκαιρο, πιο ζωντανό, ή  πιο ανιαρό.
Κάθε κείμενο ιδιαίτερα στον τύπο, τόσο για να προϊδεάσει τον αναγνώστη για το τι θα διαβάσει στο περιεχόμενό του, αλλά και για την πιο σωστή παρουσίασή του, είναι ανάγκη να περιλαμβάνει και ένα "εισαγωγικό σημείωμα", έναν πρόλογο, που με λίγες αράδες θα αναλύει το τι διαπραγματεύεται το κείμενο ή θα παρουσιάζει ορισμένες άγνωστες πτυχές του προσώπου, που προβάλλει.

Οι τίτλοι, οι λεζάντες, τα μόττο, το lead, όλα λειτουργούν αρμονικά και δένουν με το θέμα για το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Το ίδιο, πολλές φορές, ισχύει και στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Ο παρουσιαστής προλογεί, παρουσιάζει με λίγα λόγια τον καλεσμένο, παρουσιάζει το who is who, σύντομα και απλά για να δημιουργήσει την αγωνία και την ένταση στον ακροατή και θεατή να παρακολουθήσει τη συνέντευξη.

Στο τέλος κάθε κειμένου ο πρόλογος περιλαμβάνει το δια ταύτα, κάνει κριτική για όσα ειπώθηκαν και με τον επίλογο δημιουργεί το εντυπωσιακό κλίμα, που πρέπει να μείνει στον αναγνώστη. Πολλές φορές μπορεί ο επίλογος να είναι έτσι τοποθετημένος που να εντυπωσιάζει και τον αναγνώστη.
.
Ο επίλογος, πολλές φορές, είναι ο καταλύτης για την ολοκλήρωση της απόψεως της κοινής γνώμης και της τελικής της κρίσης.
Αναφέρθηκε πιο πάνω ότι στην κειμενική προσαρμογή παίζει ρόλο, τόσο το εισαγωγικό σημείωμα – πρόλογος, όσο και ο επίλογος, όπου μαζί με τους τίτλους, φωτογραφίες σκοπό έχουν να δημιουργήσουν την καλύτερη εντύπωση στην κοινή γνώμη.

Η κριτική του ρεπόρτερ, με τις επιμέρους επισημάνσεις, λεζάντες, τίτλους, μόττο και σχόλια βοηθάει σε όλη την παρουσίαση του θέματος και δημιουργεί θετικά ή αρνητικά σχόλια για το ρεπορτάζ.

Τα σχόλια του συντάκτη και η κριτική του, τόσο σε ολόκληρη το κείμενο όσο και στις επιμέρους απαντήσεις – αφού μπορεί από αυτές να βγει είδηση – δημιουργούν την τελική εικόνα για την εντύπωση του αναγνώστη, αφού ο συντάκτης γνωρίζει τι θέλει να διαβάσει η κοινή γνώμη και όχι αυτός, γνωρίζει τι ενδιαφέρει την κοινή γνώμη και όχι μόνο η προσωπική του άποψη.

Ο δημοσιογράφος έχει την δυνατότητα να παρέμβει παρέμβει με σχόλια και κριτική και στις επιμέρους απαντήσεις, για να μπορεί να δώσει πιο σωστά και αντικειμενικά τις πληροφορίες, που χρειάζεται ο αναγνώστης. Με την παρέμβασή του αυτή – με κριτική και σχόλια – δημιουργεί και ειδήσεις.
Συνήθως, όμως, σκέψεις και απόψεις του συντάκτη, οι οποίες απορρέουν από τα στοιχεία του ρεπορτάζ. Και αυτό το κάνει ο κάθε αρμόδιος συντάκτης με το θέμα που διαπραγματεύεται –ανάλογα με το ρεπορτάζ που παρουσιάζει, αφού μόνο αυτός το γνωρίζει πολύ καλά και  το έχει γράψει στο χειρόγραφο του.

Η είδηση προβάλλεται στο έντυπο ανάλογα με τον χώρο που θα πάρει ,την θέση που θα μπει και τα στοιχεία που θα την τονώσουν και αυτό μόνο ο ρεπόρτερ που έχει την γνώση του πρωτότυπου κειμένου μπορεί να τονίσει.





Επιμέλεια μετάφρασης

Τα μεγάλα έντυπα σήμερα έχουν την δυνατότητα να πλαισιώνονται και από συντάκτες ικανούς να μεταφράσουν ένα κείμενο το οποίο θα φτάσει  από πρακτορείο και που φυσικά θα έχει την δέουσα σημασία σαν είδηση.

Μια πληροφορία η οποία ενδιαφέρει την κοινή γνώμη και που πρέπει να παρουσιαστεί σαν ρεπορτάζ στο κοινό.

Την ευθύνη για την μετάφραση του κειμένου έχει ο  αρμόδιος συντάκτης  και που φυσικά όταν ολοκληρώσει την όλη διαδικασία και γνωρίζει το περιεχόμενο το παραδίδει στον συντάκτη ύλης η στον αρχισυντάκτη οι οποίο αξιολογούν την σημασία της είδησης και ανάλογα την δημοσιεύουν σ τη θέση που πρέπει.
Βασική προϋπόθεση του συντάκτη ο οποίος καλείται να μεταφράσει το κείμενο είναι  ο άριστος χειρισμός της ξένης γλώσσας, η εμπειρία της συγγραφής ενός κειμένου κα η γενικότερη εξειδίκευση του .Πολλές φορές τόσο στα έντυπα όσο και στον ηλεκτρονικό τύπο οι αρμόδιοι συντάκτες ειδικεύονται στο εξωτερικό ρεπορτάζ και είναι επιφορτισμένοι με την παρακολούθηση των ξένων πρακτορείων ,των ανταποκρίσεων και των τηλεγραφημάτων.


  Ο ΛΟΓΟΣ ΣΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΜΕΣΑ


Μέχρι  τώρα  η παρουσίαση των ΜΜΕ αφορούσε  κατά κύριο λόγο την Εφημερίδα και το Περιοδικό  τον έντυπο λόγο.                                                Όμως στα μέσα ΜΜΕ ανήκουν και τα Ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης  όπως το Ραδιόφωνο .
Η Δημοσιογραφία του μικρόφωνου
Το γεγονός  αποκτά την αντικειμενική του υπόσταση και -εν τη γενέσει του-  ακούγεται όπως αρχικά είναι   στα αυτιά  του ακροατή , που συνεχώς μεγαλώνει, συνεχώς δραστηριοποιείται,, συνεχώς μετέχει στα κοινά, συνεχώς κρίνει και επικρίνει, χειροκροτεί και αποδοκιμάζει, χαίρεται και λυπάται, κινητοποιείται και αδρανεί, οργίζεται και καταδικάζει.
Όμως εδώ  ο χρόνος παίζει τον ρόλο του, ο οποίος είναι μικρός σε σχέση με το έντυπο όπου καταναλώνονται αράδες και η είδηση παίρνει τον χρόνο της να παρουσιαστεί λεπτομερειακά να αφιερωθούν πολλές στήλες για να γραφτεί και να ενημερώσει τον αναγνώστη.
Στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση ο χρόνος πιέζει, όλα κινούνται γύρω από ένα  χρονόμετρο και ένα ρολόι, αλλά ο λόγος έχει μεγαλύτερο βάρος αφού δεν υπάρχει το γραπτό κείμενο.
Σημαντικό ρόλο παίζει ο τρόπος της έκφρασης και του λόγου που είναι διαφορετικός από το χειρόγραφο ΄
Το στιγμιαίο άκουσμα δεν απαλλάσσει τον συντάκτη από την άγνοια




       Η Δημοσιογραφία της εικόνας.

ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΑΞΙΖΕΙ ΟΣΟ ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

Στην Τηλεόραση δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στην εικόνα και λιγότερο στον λόγο. Εδώ η εικόνα συμπληρώνει τη ειδησεογραφία και την κάνει πιο ελκυστική.
 Το κείμενο συνδυάζεται με τα λόγια και την εικόνα με το τι βλέπει ο τηλεθεατής και που πρέπει το κείμενο εναρμονιζόμενο με την εικόνα να τον οδηγήσουν να καταλάβει να βιώσει την είδηση. Και εδώ ο χρόνος είναι καταλυτικός και εμποδίζει την  ανάπτυξη της είδησης σε σχέση με τον γραπτό λόγο που  προχωράει βαθύτερα αναλύει και παρουσιάζει με λεπτομέρειες τα γεγονότα.
Ο προφορικός δημοσιογραφικός λόγος

Στον προφορικό δημοσιογραφικό λόγο ο δημοσιογράφος πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός και να κάνει σωστή χρήση της ελληνικής ή άλλης γλώσσας προκειμένου να αποφύγει τα λάθη.
Τα λάθη γίνονται εύκολα και δεν  υπάρχει  ο χρόνος, ο τρόπος να διορθωθούν,
Ο προφορικός λόγος δεν αφήνει ίχνη
Πρέπει να προσέχει , τοι λέει πως το λέει .ώστε να ακούγεται σωστά, κύριο μέλημα του να σκέφτεται τι θέλει να πει να μιλάει από στήθους και όχι από το χειρόγραφο η οθόνη



Η γραφή με τη μορφή υπερκειμένου στο Internet;
.
Στο διαδίκτυο Internet  το κείμενο γράφεται με την μορφή αρχείου. Συνήθως το κείμενο στην αρχική μορφή του είναι η περίληψη   και συνεχίζεται με ειδικό σήμα υπερδεσμό και συνεχίζεται η με την μορφή έντονων γραμμάτων με χρώμα όπου με το ποντίκι κλικάροντας σε αυτό, το κείμενο φαίνεται ολόκληρο. Εύκολα μπορεί να γίνει η εναλλαγή θεμάτων έτσι και με συντομία και με ποικιλία θεμάτων

Στο παράδειγμα κάνοντας κλικ πάνω στους κόκκινους υπερδεσμούς,(έτσι χρωματίζονται σε αυτή την ιστοσελίδα) ανοίγει το κείμενο στην πλήρη μορφή του π.χ.

Στο επίκεντρο το άρθρο 16
Συνεχίστηκε στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση

Αθήνα


Συνεχίστηκε την Πέμπτη στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 16 για την ίδρυση μη κρατική πανεπιστημίων. Η συζήτηση διεξήχθη μεταξύ κυβέρνησης, ΚΚΕ και ΣΥΝ, καθώς το ΠΑΣΟΚ έχει αποχωρήσει από τη διαδικασία.
O γενικός εισηγητής της ΝΔ Πάνος Παναγιωτόπουλος, αναφερθείς στο άρθρο 16, παρατήρησε πως «το σύστημα πάσχει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δεν είναι δυνατόν να ακούμε κραυγές ότι πάει η ΝΔ να υποβαθμίσει το δημόσιο πανεπιστήμιο, όταν αυτή τη στιγμή για αρκετούς μήνες τα δημόσια πανεπιστήμια έχουν σταματήσει να εργάζονται και εκατοντάδες χιλιάδες σπουδαστές και σπουδάστριες και ελληνικές οικογένειες βυθίζονται στη σύγχυση, στην απόγνωση και στην απελπισία».
«Δεν είναι δυνατόν ο πολιτικός κόσμος της χώρας να κάθεται παθητικός και να βλέπει δημόσια κτίρια του ελληνικού δημόσιου Πανεπιστημίου, να παραδίδονται στις φλόγες από τους γνωστούς άγνωστους κουκουλοφόρους και να ξεχνάει ότι αυτά δόθηκαν στο έθνος για να σπουδάσουν τα παιδιά του εργαζόμενου ελληνικού λαού» ανέφερε ο κ. Παναγιωτόπουλος.
«Τι σχέση έχει το πανεπιστημιακό άσυλο με το άρθρο 16;» απάντησε ο Φώτης Κουβέλης από τον ΣΥΝ. «Εγκαθίσταται ως στοιχείο της συζήτησης από τους υποστηρικτές των ιδιωτικών πανεπιστημίων, προκειμένου να αποπροσανατολίσει, ή να ερεθίσει ανησυχούσες συνειδήσεις των πολιτών για κάποια γεγονότα τα οποία είναι ακραία, αλλά που δεν αφορούν σε μεγάλο βαθμό τη λειτουργία των πανεπιστημίων».
Η βουλευτής του ΚΚΕ Ελπίδα Παντελάκη δήλωσε: «Το άσυλο θα λειτουργήσει για τους επιχειρηματίες πλέον. Ένα πανεπιστήμιο κατ’ εντολήν των επιχειρηματιών, σε αυτούς προσφέρει ασυλία». Ο Αντώνης Σκυλλάκος συμπλήρωσε: «Για το άσυλο συμφωνούν απολύτως και τα δύο μεγαλύτερα κόμματα. Το ένα το λέει ευθέως και για να ανοίξει ο δρόμος για την αξιωματική αντιπολίτευση, βγαίνουν σαν κράχτες ορισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ».
Σε σχέση με τη θεσμοθέτηση μη κερδοσκοπικών ιδιωτικών πανεπιστημίων, ο υφυπουργός Παιδείας, Σπ.Ταλιαδούρος τόνισε πως «μέριμνα και προτεραιότητα του υπουργείου παραμένει η αναβάθμιση των δημοσίων ιδρυμάτων», για να του απαντήσει ο βουλευτής του ΚΚΕ, Γ.Χουρμουζιάδη: «Φοβόμαστε ότι θα συνεχίσει η απαξίωση των δημοσίων πανεπιστημίων, όπως συνεχίστηκε η απαξίωση των δημοσίων νοσοκομείων πλάι στα ιδιωτικά».
Επίθεση στο ΠΑΣΟΚ
Σχολιάζοντας τη συνολική στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο κ. Παυλόπουλος υποστήριξε πως το ΠΑΣΟΚ παλινωδεί. «Ως εκκρεμές πηγαίνει από τη μία πλευρά στην άλλη, ανάλογα με το πώς βολεύουν οι εσωκομματικές ισορροπίες, οι εσωκομματικές διαμάχες, τα εσωκομματικά προβλήματα, οι αμφισβητήσεις του αρχηγού του».
Στο μεταξύ, η αξιωματική αντιπολίτευση, δια των εκπροσώπων της στη Σύνοδο των Προέδρων της Βουλής, κ. Πετσάλνικου και Καστανίδη, διαμαρτυρήθηκε για την κάλυψη της συζήτησης από τον τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής, και ιδιαίτερα για τα πλάνα που έδειχναν τα άδεια έδρανά της, κατά τη διάρκεια της χθεσινής μετάδοσης της ομιλίας του πρωθυπουργού, υποστηρίζοντας ότι ο δίαυλος της Βουλής, παραβίασε τις υφιστάμενες διακομματικές συμφωνίες για τη μετάδοση των ειδήσεων.
news.in.gr

Έτσι ο χρήστης αναγνώστης μπορεί να δει ότι θέλει όποτε το θέλει , να πάει σε άλλο κείμενο η ιστοσελίδα, να σερφάρει , να οδηγήσει και να δει ότι θέλει.
.Και φυσικά τέλος δεν υπάρχει όσο ανοίγει υπερδεσμούς τόσο ανοίγει νέους δρόμους ανάγνωσης, ενημέρωσης.
Εδώ υπάρχουν κατηγορίες υπερκειμένων: αυτά που είναι μονό για ανάγνωση και κλειδώνονται η με κωδικούς η σε μορφή φορητών μονάδων αποθήκευσης όπως cd-rom και αυτά που είναι ανοικτά και   γίνονται παρεμβάσεις ,τόσο με βάση δεδομένων –ενημερωτικές –ειδησεογραφικές ιστοσελίδες-η και με εικόνες και άλλα μοτίβα.


[1] Το τμήμα αυτό επιμελήθηκε ο Νεκτάριος Μπεχράκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου